Kolej dla Wrocławia

W sierpniu 2002 roku Adam Fularz – specjalista od ekonomiki transportu zaproponował władzom Wrocławia wprowadzenie w mieście systemu szybkiej kolei miejskiej. Propozycja ta nawiązywała do systemu S–Bahn, który istniał w przedwojennym Breslau. Nikt w magistracie nie zainteresował się tym projektem. Co więcej, nie zdobył się nawet na grzecznościową odpowiedź. Prezentujemy fragmenty tego opracowania, licząc na to, że postępujący paraliż komunikacyjny Wrocławia wymusi wreszcie na władzach zainteresowanie się reaktywowaniem kolei, która znakomicie funkcjonowała za Niemców.

– To, co sugerujemy,  to powrót do korzeni, do czynników, które rozwinęły Wrocław w czasie rewolucji przemysłowej – twierdzi Adam Fularz. – Proponujemy bowiem powrót kolei, tyle że w nowoczesnej, popularnej w Europie Zachodniej, formie Szybkiej Kolei Miejskiej (SKM). Kolej ta byłaby osią komunikacji zbiorowej miasta i umożliwiałaby mieszkańcom szybkie przemieszczanie się po coraz bardziej rozwijającym się mieście.  Na bazie doświadczeń niemieckich przygotowaliśmy projekt dla Wrocławia.
Zakłada on powołanie odrębnego podmiotu komunalnego do obsługi linii: przedsiębiorstwa  Wrocławska Kolej Miejska sp. z o.o. Podmiot ten może powstać we współpracy z PKP, lecz musi być całkowicie odrębnie finansowany i zarządzany.
Szczególnie we Wrocławiu, gdzie kolej odgrywała kiedyś tak ważną rolę i kształtowała układ przestrzenny miasta, jej misja jest ogromna. Kolej może spełniać rolę metra – czyli podobnie jak w miastach niemieckich stanowić podstawę całej komunikacji zbiorowej miasta. Do tego potrzebna jest wola władz, jak i zarządcy linii kolejowych na terenie miasta – Polskich Linii Kolejowych S.A.

Instytut Rozwoju i Promocji Kolei
dokonał wizji lokalnej linii Wrocław Główny- Wrocław Psie Pole. Naukowcy stwierdzili, że linia ta jest wprost idealna dla wprowadzenia intensywnego ruchu pociągów miejskich o częstotliwości co 10 minut. Są przekonani, że jest ona odpowiednia dla obsługi dużego osiedla Wrocław Psie Pole. Co więcej, może ona kursować po linii poprowadzonej na przedwojennych estakadach i wiaduktach. Również architektura dworców Nadodrze oraz Głównego przywodzi na myśl skojarzenia z kolejami miejskimi w Europie Zachodniej. 
Dlatego też linia ta powinna być pierwszą, najważniejszą  linią kolei miejskiej i nosić oznaczenie S1. Na linii występuje konieczność dodania kilku nowych przystanków, lecz może to być wykonane w okresie późniejszym eksploatacji.

– Możliwości rozwoju kolei miejskiej
na terenie Wrocławia są ogromne – przekonuje Adam Fularz. – Cała zachodnia część miasta ma bardzo ubogą infrastrukturę komunikacyjną i istnieje tutaj możliwość wprowadzenia kolei miejskiej w relacjach na największe osiedla – Kuźniki, Nowy Dwór, a także do Leśnicy, co znacznie przyspieszyłoby czas dojazdu do centrum miasta.  Linie kolei miejskiej kursowałyby  z Dworca Świebodzkiego:
– Linia S3 do Kuźnik – co 20 minut,
– Linia S4 do Nowego Dworu – co 20 minut,
– Linia S2 do Leśnicy – co 30 minut.
Ożyłby Dworzec Świebodzki, bowiem to tu wszystkie te linie rozpoczynałyby bieg. Średnicowa linia kolejowa nie mogłaby przyjąć takiego ruchu, natomiast ten porzucony przez PKP dworzec czołowy dobrze się do tego celu nadaje. Na skrzyżowaniu z linią średnicową S1 znajdzie się stacja przesiadkowa – « Węzeł ».  Będą możliwe dogodne przesiadki na linię S1 z Dworca Głównego do Psiego Pola- Zakrzowa.
Znawcy problemu twierdzą, że inicjatywę zbudowania Szybkiej Kolei Miejskiej bojkotują solidarnie i urzędnicy z PKP, i urzędnicy z magistratu. Dlaczego? Nie wiadomo.