W Muzeum Narodowym trwa prezentacja twórczości autora winiety „Wieczoru Wrocławia” oraz szaty graficznej „Odry”, wrocławskiego malarza Zbigniewa Paluszaka. Zaliczany do kolorystów, łączony z szerokim nurtem abstrakcji surrealistycznej, sam siebie nazywał naturalistą.
W 2014 r. żona Zbigniewa Paluszaka przekazała do zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu dziewięć obrazów artysty z lat 1970-2012 oraz pięć akwarel z lat 1968-1997, powiększając w ten sposób dotychczasową kolekcję jego prac. Tym samym pojawiła się okazja, by przypomnieć twórczość tego niezwykle ważnego dla wrocławskiego środowiska artysty, którego prace po raz ostatnio prezentowano we wrocławskim Muzeum Narodowym na wystawie indywidualnej w 1977 r.
Najważniejszą inspiracją była dla artysty natura, która przełożona na język sztuki znajdowała odzwierciedlenie w podejmowanych przez niego tematach cykli malarskich: „Drzewa”, „Spalona ziemia”, Requiem dla drzewa”, „Requiem dla ptaka”.
W jednym z wywiadów mówił: Drzewo jest dla mnie jedynym tematem, do którego ciągle wracam. Inne cykle obrazów wyczerpywały się po kilku realizacjach, czasem po paru latach […]. Drzewo to nie tylko bogactwo form i barw w naturze, to również temat funkcjonujący w wielu kulturach i mitach.
Twórczość malarska przeplatała się u niego z graficzną. Należał do najlepszych grafików prasowych swego pokolenia. Był autorem winiety „Wieczoru Wrocławia”, twórcą szaty graficznej miesięcznika „Odra”, zaprojektował również logotyp słynnej Galerii „Pod Moną Lisa”.
Wystawę można oglądać do 17 kwietnia.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis