W Pałacu Królewskim trwa wystawa „Z Wrocławia nad Jezioro Bodeńskie. Dzieło Waltera Eberharda Locha”. To pierwsza prezentacja prac niemieckiego artysty w Polsce i pierwsza we Wrocławiu, choć właśnie tutaj (w 1885 roku) się urodził i tutaj studiował na Królewskiej Akademii Sztuki.
Jego biografia przypomina gotowy scenariusz filmowy: był reporterem i rysownikiem sportowym dla gazety „Berliner Tageblatt”, twórcą kampanii reklamowych, ilustratorem Peer Gynta Ibsena i wielu innych książek, malarskim dokumentalistą słynnej szkoły tańca eksperymentalnego Mary Wigmann, założycielem czasopisma artystyczno-literackiego „Der Berg”, nauczycielem w międzynarodowej szkole sztuki „Der Weg”. W 1914 roku został aresztowany we Włoszech pod zarzutem szpiegostwa. Prywatnie był czynnym sportowcem i motocyklistą. Swoje młode, artystyczne życie związał z trzema miastami: Wrocławiem, Berlinem i Dreznem. Kres dobrze zapowiadającej się kariery nastąpił wraz z dojściem nazistów do władzy. Pod II wojnie światowej osiedlił się nad Jeziorem Bodeńskim, gdzie ponad 40 lat tworzył, aż do śmierci w 1979 roku.
Loch był artystą interdyscyplinarnym: malarzem, rzeźbiarzem, grafikiem i rysownikiem. Jego twórczość malarska, a przede wszystkim graficzna pozostawała w zgodzie z panującymi w międzywojennych Niemczech prądami artystycznymi, nawiązując do ekspresyjnego realizmu. Do ulubionych tematów Locha należały: taniec, sport i dzikie zwierzęta oraz portrety. Jego malarstwo emanuje żywą kolorystyką i dynamiczną formą.
Prezentowane prace pochodzą z prywatnej kolekcji Bernharda Recka i zbiorów przechowywanych przez władze Gminy Salem Neufrach. Wystawa potrwa do 28 sierpnia.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis