Dla miłośników malarstwa to prawdziwa gratka: rzadko kiedy mamy okazję obejrzeć tyle znakomitych obrazów tylu znakomitych polskich twórców w jednym miejscu. O czym mowa? O wystawie „Arcydzieła malarstwa polskiego XIX i XX wieku” prezentowanej właśnie w Pałacu Królewskim. Wszystkie prace pochodzą z prywatnej kolekcji.
– To modelowa kolekcja malarstwa polskiego, która mogłaby być dumą niejednego muzeum – mówi kurator wystawy Katarzyna Kurpiewska.
Faktycznie. Na wystawie znalazło się blisko 70 dzieł powstałych w epokach realizmu, akademizmu, w okresie Młodej Polski i latach międzywojennych. Wśród nich są prace tak znakomitych artystów jak Olga Boznańska, Józef Chełmoński, Aleksander Gierymski, Jacek Malczewski, Tadeusz Makowski, Józef Pankiewicz, Stanisław Witkiewicz, Leon Wyczółkowski czy Stanisław Wyspiański.
Jak zaznacza kurator Katarzyna Kurpiewska, na szczególną uwagę zasługują obrazy Olgi Boznańskiej, choćby namalowany w 1913 roku „Portret damy w czarnym kapeluszu”, a także prace Wojciecha Weissa – obok znanych aktów „Japonka” i „Akt chłopca w pracowni”, obu z 1900 roku, obejrzymy jego obraz „Pensjonarki na Plantach” z 1897 roku. To jedna z wcześniejszych prac artysty, nowoczesna i zadziwiająca oryginalnością kompozycji.
Uczniem Weissa był Eugeniusz Eibisch i na niego też warto zwrócić uwagę.
– Jego nastrojowy nokturn „Dorożki nocą” z 1920 roku wyróżnia nowatorska kompozycja, przez widza oglądalna jakby zza szyby, po której spływają krople deszczu, przez co motyw główny – dorożki na tle sklepowych witryn – jest rozmazany, nieco zniekształcony, nadając dziełu ekspresyjny charakter – opowiada Katarzyna Kurpiewska.
Na wystawie znalazły się również dwa dzieła młodopolskiego malarza i grafika Witolda Wojtkiewicza. Był wyprzedzającym swoją epokę symbolistą i ekspresjonistą, za życia niestety niedocenianym. W 1905 roku artysta namalował trzy wersje motywu pochodu dziecięcego, w tym znajdujący się w prezentowanej kolekcji obraz „Korowód dziecięcy”. Malowidło jest inspirowane opowieścią Marcela Schwoba opublikowaną w piśmie „Chimera” w 1900 roku. Historia opowiada o krucjacie dziecięcej do Jerozolimy, która odbyła się w 1212 roku i została okupiona śmiercią wielu z nich.
Ozdobą kolekcji są także dwa płótna autorstwa Jacka Malczewskiego „Ślepy Faun” z 1910 roku oraz namalowany dziewięć lat później „Autoportret z Thanatosem”. Oba utrzymane w jasnej kolorystyce, w charakterystycznym dla tego artysty stylu.
Cześć z obrazów wchodzących w skład kolekcji (jej właściciel pragnie pozostać anonimowy) była już prezentowana w najważniejszych muzeach polskich i zagranicznych, jednak większość zostanie pokazana publicznie po raz pierwszy.
Ekspozycja, podzielona na grupy tematyczne: pejzaż, symbolizm i ekspresjonizm, folklor, portret, akt, martwa natura, prezentowana będzie w Pałacu do kwietnia 2016 roku.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis